Het onfortuinlijke einde van de mooie kleine kuster MV LISTRAC gebouwd op de Boelwerf in 1948 als bouwnummer 1153
De zusterschepen MV FRONSAC & MV LISTRAC, respectievelijk bouwnummers 1152 & 1153 -bouwjaar 1948, in opdracht gebouwd voor de Franse rederij Worms & Cie uit Parijs ter heropbouw van hun vloot na WO II, waren identieke zusterschepen.
Korte beschrijving van beide schepen:
Met een lengte van 63.52m, een breedte van 9.30m en met een diepgang van 4.05m konden de schepen een goede 850 MT lading meenemen. Een Sulzermotor van 750 PK stuwde hen voort met een snelheid van 11 knopen (ca. 20km/u).
De schepen hadden 3 laadruimen met elk twee laadbomen van 5 ton. Achttien bemanningsleden ttz een officierencorps van 7 en 11 lagere bemanningsleden.
Bouwnummer 1152 – MV Fronsac werd tewatergelaten op 9 maart 1948. Na een succesvolle proefvaart, onder Belgische vlag (schip nog eigendom van de Boelwerf) met Le Havre als thuishaven en met een volle lading kolen (geladen bij Stocatra in Antwerpen) aan boord werd het schip opgeleverd aan de eigenaars op 13/8/1948.
Bouwnummer 1153 – MV Listrac, tewatergelaten op 22 mei 1948, gaat ook op proefvaart onder Belgische vlag met als thuishaven Le Havre en gaat na deze geslaagde proeven nog gauw het droogdok in voor een laatste inspectie en wordt nog diezelfde dag, 27 november 1948, afgeleverd aan Worms & Cie. Het ging eveneens bij Stocatra lading innemen met bestemming Caen.
So far so good.
Het korte bestaan van het MV Listrac:
De tewaterlating op 22 mei 1948: enkele beelden:
De noodlottige reis:
MV Listrac had in Rouen een lading oud ijzer geladen voor Swansea in Wales, Verenigd Koninkrijk. Het zou een rustige reis worden, kalme zee en helder zicht. Er waren 19 bemanningsleden aan boord.
Op 30 juli 1949 bevond het MV Listrac zich ter hoogte van Les Casquets (van het Frans Cascade, omwille van de turbulente getijstromingen tussen de rotsen) , een drietal uren varen van Cherbourg. Les Casquets is een verzameling van rotsen voor de Frans-Normandische kust, maar zij horen bij de Kanaaleilanden die Brits territorium zijn.
De aanvaring 30 juli 1949:
Het MV Listrac voer aan een snelheid van ca. 10 knopen een quasi westelijke koers toen het rond 13h00 om onduidelijke redenen door het, aan 18 knopen varende, oplopende op convergerende koers liggend Argentijnse vrachtschip TS Naviero, geramd werd en dit met zijn messcherpe boeg, eigen aan een Victory schip, het MV Listrac letterlijk doormidden sneed.
MV Listrac zonk in minder dan 5 minuten naar de bodem van het Engels Kanaal, amper acht maanden oud !
Het TS Naviero maakte onmiddellijk rechtsomkeer en kon op de plaats van het onheil 17 bemanningsleden van het MV Listrac uit het water opvissen, maar helaas de kapitein Jean Lerouzic (37j) en 3e werktuigkundige Aristide Orhan (27j) gingen met het schip tenonder en lieten het leven.
Op de avond van 30 juli arriveerde het TS Naviero op de rede van Cherbourg en transfereerde de 17 onfortuinlijke zeelui op de sleepboot MV Muscle die ze aan de wal bracht. De Kapitein en WTKe werden een paar dagen later geborgen.
Het TS Naviero werd prompt aan de ketting gelegd ten behoeve van het onderzoek door de Franse autoriteiten naar de oorzaak van de aanvaring. Het zou interessant zijn om het deskundig verslag te lezen. Indien we ervan uitgaan dat het TS Naviero het MV Listrac opliep dan kunnen volgende, louter fictieve beschouwingen ons helpen een beeld te vormen:
-De ColRegs (International Regulations for Preventing Collisions at Sea) rule 13 (a) zegt dat een mechanisch aangedreven schip dat een ander oploopt het opgelopen schip altijd de ruimte moet geven m.a.w. voldoende afstand moet bewaren om aanvaring te vermijden. Bij de aanvaring in casu is dat blijkbaar niet gebeurd en weten we niet hoe MV Listrac, bij kalme zee en helder zicht, zich voor de boeg van TS Naviero heeft weten te manoeuvreren om zich in tweeën te laten rijten door een schip dat vele malen zijn meerdere was zowel in grootte (BRT 7610 vs 780) als in snelheid (18 knopen vs 11).
-Het grotere en snellere schip dat TS Naviero (zijnde een type VC2-S-AP3 TurbineSchip van 8500 HP) was, kon als dat al van toepassing zou zijn geweest en in de veronderstelling dat het op maximum snelheid voer, zijn vaart niet zomaar afstoppen door de turbine in achteruit te zetten, temeer daar een turbineschip op achteruit maar 70% vermogen kan ontwikkelen ten opzichte van zijn vooruit vermogen. Of dat bijgedragen heeft aan de aanvaring kan alleen het deskundig verslag ons misschien vertellen. Spijtig genoeg hebben we dat (tot nutoe) niet kunnen inzien.
Het TS Naviero
Het TS Naviero was uit Antwerpen op 29 juli vertrokken en op weg naar New York.
Gebouwd in 1945 als TS Kodiak Victory (IMO 5248073) door de Oregon Shipbuilding Corp. In Portland, Oregon, USA onder bouwnummer 1208 als één van de 141 schepen van het VC2-S-AP3 type uit het USA oorlogsprogramma.
Het werd direct na de oorlog verkocht aan de Cie Argentine de Navigation Dodero, rederij die later opgeslorpt werd door de Argentijnse Staatsrederij op bevel van president Juan Domingo Perón.
Het schip, samen met zijn zuster Granadero, was in charter met Cie Maritime Belge (sic).
Van het SS Naviero’s verdere bestaan is niets terug te vinden.
Het werd in 1979 gesloopt in Campana, Argentinië.
Research & tekst Paul Bertolo
Secretaris Op Stoapel
Bronnen:
- Victory Ships and Tankers by L.A.Sawyer and W.H.Mitchell 1974 David & Charles, Newton Abbot
- Made in Belgium by Boelwerf uitgave Op Stoapel 2019 Muësen Lieven & Eddy Van Grevelinge
- Wandelaer et Sur L’Eau : augustus 1948, oktober 1948, januari 1949, augustus 1949, september 1949
- RijksArchief Antwerpen-Beveren foto’s
- Internet: Wikipedia
- Coupure de Presse De Paris Normandie, article sur l’abordage du Listrac 30 juillet 1949
- http://www.mariners-l.co.uk Kodiak Victory