Twee decennia slopen van schepen in Temse en de Schelde Delta : deel 2 Toevoeging Erratum

Onderstaande foto, ter inleiding van deel 2, stelt het SS Ceramic van de Shaw, Shavill & Albion Co.Ltd. voor en niet zoals de tekst doet veronderstellen het SS Orion. Deze foto werd per vergissing opgenomen in de tekst en aangevinkt als zijnde het SS Orion, waarvoor onze excuses om de lezers op het verkeerde been te hebben gezet. Deze foto is nu vervangen door een foto van de real SS Orion. We hernemen daarom de tekst integraal in deze correctie.

 

Het mooiste schip: MS Orion (1935-1963):

 

Het schip werd in 1934-35 als passagiers-cargo schip gebouwd in Barrow-in-Furness, Verenigd Koninkrijk, door Vickers Armstrong (bouwnummer 697) voor rekening van de Orion Steam Navigation Co., London. Haar afmetingen: loa ca.203m, boa 25m, Parsons stoomturbines, 24.000 SHP, dubbel geschroefd die het een snelheid van 20-max 21 knopen zou geven, passagiers: 486 in 1^ste, 653 in toerist klasse, bemanning 466 koppen. De naam verwijst naar het sterrebeeld Orion.

Haar peter, de Hertog van Gloucester, liet het schip de helling afglijden door een elektrische impuls te sturen vanuit Brisbane in Australië naar de werf in Barrow-in-Furness, 12.000 mijl verderop. Dat bracht een “let go” mechanisme op gang met een unieke tewaterlating als resultaat.

Het schip werd qua ontwerp in 1934 beschouwd als uiterst modern met veel open dek ruimtes, een mijlpaal in evolutie van een modern lijnschip. Ook het silhouet was een eyecatcher, één enkele mast, één enkele schouw, zo verschillend van de toen gangbare ontwerpen. Het interieur ontworpen door ene Brian O’Roerke (Nieuw Zeelander) ging uit van een ruimtelijke casus met vrij sobere aankleding maar toch zo opgevat dat een doorstroming van een koele bries doorheen de dekken gevoeld kon worden.

 

 

Afgewerkt in augustus 1935 werd het ingezet op de lijn naar Australië en cruising tot in september 1939 toen het tot troepentransportschip werd omgebouwd en als dusdanig dienst deed tot het beëindigen van de vijandelijkheden in 1945.

 Tijdens de oorlog werden telkens tot 5000 soldaten verscheept van her naar der.

Een aanvaring met het slagschip HMS Revenge op 15/9/41 bracht haar naar Kaapstad voor voorlopige reparaties aan de boeg en naar Singapore voor de definitieve. In 1942  zag men haar tweemaal deelnemen in Operation Torch voor reizen naar Noord-Afrika.

De capaciteit werd in 1943 opgetrokken naar 7000 soldaten.

In 1946-47 bouwde men het schip in Barrow-in-Furness terug om naar  passagiers-cargo schip en hernam het de trade waarvoor het gebouwd werd namelijk VK-Australië afgewisseld met cruises.

In het jaar 1958  werd ze omgebouwd voor het vervoer van Cabin en Tourist klas passagiers in plaats van de klassieke eerste, tweede en derde klas, om uiteindelijk in 1961 een “single” klas schip te worden voor 1691 passagiers. Afnemende vraag voor zeereizen naar Australië deed de rederij besluiten om het schip van de vlootlijst af te voeren en het naar Antwerpen, respectievelijk Temse, te brengen voor afbraak. 

Na van 23/5 – 30/9/1963  in Hamburg nog  te hebben gediend als vlottend hotel voer het schip af naar Antwerpen alwaar het begin oktober 1963 arriveerde om in Antwerpen voor tweeërlei redenen gedeeltelijk te worden gesloopt alvorens het naar Temse werd gesleept voor de volledige afbraak. 

De eerste reden was dat het schip te hoog op het water lag om onder de hoogspanningslijnen van de elektrische centrale van Schelle te kunnen doorvaren. 

Een tweede reden was : het lag te diep om op te varen naar Temse.

In Antwerpen werd de bovenbouw gedeeltelijk gesloopt en het aldus lichter geworden schip kon  met verminderde diepgang opvaren naar Temse.

Met de sloophamer kwam een einde aan 28 jaar faithful service voor de Orion Steam Navigation Co. in London.

 

Een zusterschip, het MS Orcades (latijns voor de Orkney Eilanden ten noorden van Schotland), werd tewater gelaten in 1936. Op 10 oktober 1942 werd Orcades in de Zuid-Atlantische oceaan door 2 torpedo’s van de U-172 getroffen en zonk met het verlies van 48 mensen.

 

 

 

 

 

 

Met dank aan onze attente lezer Paul Zwijsen!