Oude liefde slijt niet
Dirk Busschaert was tijdens zijn legerdienst in de Marine dienstdoende matroos en scheepswerktuigkundige aan boord van de A963 Spa (nu Bernisse). Ter gelegenheid van het bezoek van de Bernisse aan Temse schreef hij onderstaand artikel.
Mijn dienstplicht liep van 3 december 1990 tot 30 november 1991, intussen 32 jaar geleden en ook de periode waarin de eerste Golfoorlog uitbrak. Het was sinds mijn jeugd een kinderdroom om bij de toenmalige Zeemacht mijn dienstplicht te mogen vervullen en liefst aan boord van een schip.
Mijn interesse werd als 9-jarige reeds gauw gewekt in de jaren 1976 tot 1982, toen mijn grootouders uitbaters waren van de Temse Watersportvereniging. Daar maakte ik al vlug kennis met allerlei watersporten en de plezierjachten waar ik als kind graag meevaarde met talloze bootbezitters. Maar ook door de Zeemacht die destijds geregeld aanmeerden aan de pontons van de Temse Watersportvereniging met een Patrouilleur (P902…). Ze verbleven daar meestal een heel weekend en kon het schip naar hartenlust bezoeken. Als kleinkind was ik dan ook een zeer geïnteresseerde gast aan boord.
Mijn stiefgrootvader (bompa) Jos Temmerman (Jozef, Temse °2/11/1920 – 30/12/2016), zoon van toenmalig schrijnwerker-meubelmaker Stien Temmerman en tevens de vader van Yvan Temmerman (intussen op rust gesteld politieagent) was in de jaren ’50 werkzaam op de Boelwerf als schrijnwerker. Hij was o.a. in 1952 en 1953 één van de basisleggers van de kiel en het stomen van de rompplanken van de toenmalige mijnenveger M927 SPA (later A963 SPA). Hij was nog niet weinig fier te kunnen vertellen dat hij ooit aan dit schip gewerkt had en die ook in “den Drieg” had gezet met andere schrijnwerkers
Na mijn 6 weken basisopleiding en 2 weken in mijn specialiteit als scheepswerktuigkundige, muteerde ik op 4 februari 1991 vanuit de marine kazerne in Sint-Kruis Brugge naar de marinebasis te Zeebrugge en scheepte ik in op de SPA A963 voor mijn eerste zeereis.
Als fiere Scheepswerktuigkundige matroos (zeg maar machinist) begon mijn avontuur voor vele dagen op zee. Dit tot eind november 1991 (Demob).
Tijdens het verloop van mijn legerdienst aan boord van de SPA, was de liefde voor dit bijzondere schip zo innemend voor mij, dat ik zelfs na jaren nog steeds contact heb met de reeds op rust gestelde beroepslui (militairen) mecaniciens, chef machine, de bootsman, en nog enkel anderen om nieuwjaarswensen en verhalen op te rakelen.
De voorliefde voor dit schip is steeds gebleven en toen ik het voor de eerste keer terugzag tijdens mijn dagelijkse treinrit van Temse naar Brussel, lag het schip aangemeerd op het kanaal in Willebroek. Herinneringen kwamen weer boven. Vervolgens enkele jaren later wist ik van mijn ‘chef machine’, dat het schip verkocht was aan ex-mariniers in Nederland.
Maar plots dook het het schip weer op tijdens één van de maritieme dagen op het evenement “Oostende voor Anker”. Maar intussen was het schip herdoopt als “Bernisse”. Daar kreeg ik al gauw een rondleiding en zag ik mijn oude slaapplaats aan boord.
Er waren natuurlijk wel wat zaken veranderd, herschikt, maar het doel was toch de authenticiteit te bewaren.
Via een facebookbericht van Lieve Truyman vernam ik dat de Bernisse naar Temse kwam. Ik was toen dolgelukkig. Dan maar mijn stoute schoenen aangetrokken en heb ik met de verantwoordelijke Gerrit Van Elst en de 82-jarige kapitein contact opgenomen en mijn reis naar Hellevoetsluis ondernomen. Daar lag mijn droomschip de “SPA A963”, intussen omgedoopt tot de AMS 60 Bernisse. Na een paar koppen koffie was mijn hart weer verloren aan boord.
